⏳ Leestijd 3 minuten

Na vier jaar werken als paraveterinair bij onze dierenkliniek, maakt Manuela zich op voor een nieuwe stap: ze start de opleiding tot doktersassistente. In dit openhartige interview met collega Rianne blikt ze terug op haar tijd bij Uw Dierenarts én kijkt ze vooruit naar wat komt.

Van stagiaire tot senior paraveterinair

Na vier jaar neem je afscheid van het team. Hoe begon jouw avontuur bij ons eigenlijk? Ik begon ooit als stagiaire bij de Kempenaar. Daarna ben ik eigenlijk blijven hangen. In 2018 ben ik afgestudeerd, en toen werkte ik al standaard op zaterdagen. Soms maakte ik wel elf uur op een dag. Maar ik vond het heerlijk.

Je bent even weggeweest toch? Ja, bijna een jaar. Ik werkte toen bij Dierenkliniek De Waterpoort in Sneek. Maar al snel voelde ik: dit is het toch niet. Uiteindelijk reed ik tweeënhalf jaar lang op en neer vanuit Balk naar Lelystad. Best pittig, maar het was het waard.

En wat dacht je toen je hier terug mocht komen na je uitstapje in Sneek? Dat was zó’n warm welkom. Het grootste compliment is als iemand zegt: natuurlijk mag je terugkomen! Zo voelde het voor mij echt. Ik kwam terug en voelde me direct weer op mijn plek.

Van dierenkliniek naar huisartsenpraktijk

En nu kies je voor een compleet ander pad. Vertel! Ik ga de opleiding tot doktersassistente doen, in een huisartsenpraktijk. Drie dagen werken en één dag thuisstudie. Een mooie combinatie met een jong gezin. Geen avonden, geen weekenden, geen feestdagen. Dat is echt luxe.

Wat ga je precies doen als doktersassistente? Het werk lijkt op wat ik hier ook deed: telefonie, patiëntencontact en uiteindelijk zelfs een eigen spreekuur. Bij mijn nieuwe werkplek zijn het callcenter en de praktijk gescheiden, maar je werkt wel in een hecht team. En er is altijd een huisarts in de buurt als je vragen hebt.

Een nieuwe droom

Waarom besloot je dat het tijd was voor iets nieuws? Ik miste uitdaging. Ik vond het werk nog steeds leuk, maar dat “joepie, ik ga weer naar mijn werk”-gevoel verdween. En ik merkte dat ik behoefte had aan iets nieuws, waar ik weer echt kon leren. Dat heb ik hier ook besproken, ik ben daar altijd heel open over geweest. Wat is je uiteindelijke droom? Als ik het hardop mag zeggen: verpleegkundige op de spoed. Maar dat is voor later. Voor nu is dit al een hele mooie stap.

Humor, gekkigheid en de groepsapp

Als je terugkijkt op de afgelopen jaren, wat blijft je dan het meest bij? Zoveel! De verhuizing naar Schoepenweg bijvoorbeeld, dat was een gekkenhuis. En natuurlijk de patiënt met een satéprikker in z’n bil – een slagerspin van vijftien centimeter! Of die dagen dat alles tegelijk kwam: een wond hechten, een keizersnede, spoed na spoed. Echt knallen. En bovenal: het team. Die humor, die gekkigheid, de groepsapp. Dat ga ik ontzettend missen.

Hoe kijk je naar je afscheid? Het is raar. Het idee dat ik straks uit de groepsapp ben, geen maagtorsies meer meekrijg, geen gekibbel meer… dat is wel even wennen. Maar ik ben eraan toe. Ik wil vooruit. En ik kijk er ook echt naar uit.

Lieve Manuela, we gaan je missen. Je vrolijke energie, je harde werk en je humor waren een waardevolle aanvulling op ons team. We wensen je heel veel succes en plezier in je nieuwe avontuur – en hopen natuurlijk dat je af en toe nog even langskomt.